Ga naar de navigatie Ga naar de content Ga naar de footer
Menu

Ik heb niet veel geluk met mijn gebit gehad. Ik denk dat ik gewoon een zwak gebit heb. Met enige regelmaat sneuvelde er een tand of kies, wat met een plaatje opgelost werd. Totdat het niet meer met een plaatje te redden viel en ik een kunstgebit moest. Ik schaamde me rot, want ik was net 30 jaar en daar liep ik dan met een kunstgebit in. Dit voelde niet fijn, ik voelde me er zelfs oud door.

M’n gebit ging op een gegeven moment steeds losser zitten, waarvoor ik terugging naar mijn tandarts. Zij adviseerde mij om implantaten te nemen, waarop een nieuw kunstgebit vastgeklikt zou worden. Het gebit zou dan niet meer los in m’n mond zitten en het bot zou ook niet meer zo erg slinken.

Zo gezegd, zo gedaan, ondanks dat ik er toch erg tegen opzag. Ik ben niet zo’n held. Hoe dan ook, achteraf ben ik zo BLIJ dat ik dit ben aangegaan. Mijn kunstgebit zit vastgeklikt, waardoor ik niet meer bang ben dat hij ineens uit m’n mond kan floepen. Dit heeft m’n zelfvertrouwen echt goed gedaan.

Ik had het geluk dat de behandeling vergoed werd door m’n verzekeraar, dit heeft de tandarts voor mij aangevraagd. Ik moest wel een eigen bijdrage betalen, maar dat maakte mij helemaal niets uit. Het was het meer dan waard.

Sinds ik implantaten heb, ga ik 2 x per jaar voor controle naar de tandarts of mondhygiëniste. Zo blijft m’n mond goed gezond!

Ik geniet weer, kan weer ontspannen lachen en voel me weer jong!

Antoinette, Amsterdam